Zapłodnienie in vitro – metoda zapłodnienia polegająca na doprowadzeniu do połączenia komórki jajowej i plemnika w warunkach laboratoryjnych, poza żeńskim układem rozrodczym .Zapłodnienie in vitro nie jest jednym zabiegiem, lecz procesem wymagającym determinacji i cierpliwości. Wskazaniami są: niepowodzenia innych metod; niedrożne bądź patologiczne jajowody lub wrodzony ich brak, zaburzenia hormonalne (brak jajeczkowania); parametry nasienia mężczyzny obniżone w stopniu uniemożliwiającym uzyskanie ciąży drogą naturalną , czyli długoletni związek nie posiadający własnego potomstwa, mimo starań oraz braku konkretnej przyczyny niepłodności.
Przygotowania rozpoczynają się w 21 dniu cyklu początkującego procedurę. Najpierw podaje się hormon powodujący chwilowe zahamowanie wzrostu pęcherzyka jajnikowego, następnie, po 12-21 dniach rozpoczyna się hormonalne stymulowanie pęcherzyków jajnikowych, w których wzrastają komórki jajowe. Cykl jest ściśle monitorowany (obserwacja USG), tak, aby w odpowiednim momencie można było pobrać komórki jajowe. Płyn pęcherzykowy z komórkami jest przenoszony na płytkę z pożywką hodowlaną, oceniane są przez embriologa pod względem prawidłowości budowy oraz stopnia dojrzałości, a następnie przenoszone do inkubatora, gdzie pozostają do czasu zapłodnienia. W tym samym czasie mężczyzna oddaje nasienie, z którego wydziela się najbardziej wartościowe plemniki. Po upływie określonego czasu inkubacji na każdy oocyt (komórka macierzysta jaja) dodaje się określoną ilość ruchomych plemników, po czym umieszcza w inkubatorze. Po 18-20 godzinach można już stwierdzić, czy nastąpiło zapłodnienie.
Przygotowania rozpoczynają się w 21 dniu cyklu początkującego procedurę. Najpierw podaje się hormon powodujący chwilowe zahamowanie wzrostu pęcherzyka jajnikowego, następnie, po 12-21 dniach rozpoczyna się hormonalne stymulowanie pęcherzyków jajnikowych, w których wzrastają komórki jajowe. Cykl jest ściśle monitorowany (obserwacja USG), tak, aby w odpowiednim momencie można było pobrać komórki jajowe. Płyn pęcherzykowy z komórkami jest przenoszony na płytkę z pożywką hodowlaną, oceniane są przez embriologa pod względem prawidłowości budowy oraz stopnia dojrzałości, a następnie przenoszone do inkubatora, gdzie pozostają do czasu zapłodnienia. W tym samym czasie mężczyzna oddaje nasienie, z którego wydziela się najbardziej wartościowe plemniki. Po upływie określonego czasu inkubacji na każdy oocyt (komórka macierzysta jaja) dodaje się określoną ilość ruchomych plemników, po czym umieszcza w inkubatorze. Po 18-20 godzinach można już stwierdzić, czy nastąpiło zapłodnienie.
cóż, skomplikowane to:) ale jestem tylko prostym mężczyzną.
OdpowiedzUsuńgrunt to dać komuś życie, a czy powstanie w sposób naturalny, czy trzeba mu pomóc to cóż;)pomagajmy
OdpowiedzUsuńWażny efekt końcowy a nie początek, będzie dziecko? Będzie ;p To bez różnicy czy naturalnie czy z próbówki ;)
OdpowiedzUsuń